Aşık Rüstem Alyansoğlu (1939 – 1981)
Cahil insan ile edersen pazar Maya nerde zarar nerde kâr nerde Gün gelir ki dostu dostunan üzer Selam nerde sabah nerde sır nerde Alyansoğlu derler boş geçti zaman Eyüp’e dert verdi Yusuf’a zindan Hızır’a aşk verdi Yunus’a umman Balık nerde Yunus nerde tor nerde |
||
1939 yılında Selim ilçesinin Baykara köyünde doğdu. Âşıklık
geleneğine ilişkin ilk bilgileri yörenin âşıklarından olan babası
Hüseyin Alyansoğlu’dan aldı. Köyüne gelen bir göçebe kızı olan
Bergüzar’a âşık olduktan sonra şiir yazmaya ve bağlama çalmaya
başladı. Önce yöredeki, daha sonra Türkiye’nin öteki yörelerindeki
bir çok âşıkla tanışıp karşılaşma olanağı buldu. |
||
Erdinç TİP- Araştırmacı- Yazar |
||
Eserlerinden bazıları: |
||
DÖNDÜ Bana derler kederin yok, Yanık bağrım taşa döndü. Gecelerim hayal oldu, Gündüzlerim düşe döndü. Yüküm gider kervan gibi, Gülmeyen bezirgan gibi, Dünya bir merdivan gibi, Yollarım yokuşa döndü. ALYANSOĞLU yok imkanım, Suyu bitmiş değirmenim, Ne evim var ne mekanım, Bir yuvasız kuşa döndüm. NERDE Cahil insan ile edersen pazar Maya nerde zarar nerde kâr nerde Gün gelir ki dostu dostunan üzer Selam nerde sabah nerde sır nerde Mevla emreyledi levh-i kaleme Melekleri boyun eğdi selama Nur-u didarına vardı kelâma Musa nerde asa nerde Tur nerde ALYANSOĞLU derler boş geçti zaman Eyüp’e dert verdi Yusuf’a zindan Hızır’a aşk verdi Yunus’a umman Balık nerde Yunus nerde tor nerde YOKSULUN Dünyaya gelmeden felek peşinde, Asla hiç güler mi yüzü yoksulun. Bir lezzet görmedi tatlı aşında, Kurumuş temelden tuzu yoksulun. Durmadan baktırır her gün falına, Saat bulmaz kayış bağlar koluna, Beş kuruş getirip versen eline, Tutmaz eli, görmez gözü yoksulun. Yastığı şapkadır, ceket yorganı, Yavan ekmeğidir kuru soğanı, Bir çuvalı vardır bir de urganı, Kaldırmaya tutmaz dizi yoksulun. ALYANSOĞLU bu ahvale erilmez, Dolu vurdu çiçekleri derilmez, Her ne söylenirse kulak verilmez, Yalan olur doğru sözü yoksulun. |
GEL GEL Yaz bahar ayında arzu eyledin Birde bizim elin kışına gel gel. Hasta düştüm üzerime gelmedin, Ben ölürsem boşu boşuna gel gel. Çaldıkça sazımı artar kederim Demek böyleymiş benim kaderim Dört kaptanlı bir gemide giderim Dostların seyreder peşine gel gel. Dertli aşık seni bekler burada Bu gidişle eremedim murada Gelip sorsan Alyansoğlu nerede Baykuş konmuş mezar taşıma gel gel. MUHANNET Çok zamandır terk eylemiş yurdunu Gelip hanesine dönmez muhannet. Soran yok ki bu garibin derdini Geçer selamını vermez muhannet. Yabancılar bağlarından gül çeker Kulaklarım ses de, gözüm yol çeker Ne haber gönderir ne de tel çeker Mektup da halimi sormaz muhannet. Alyansoğlu yüreğinden karalı Gönüller yakındır menziller aralı Vurdu yüreğimden koydu yaralı Gelip yaralarım sarmaz muhannet. BAYRAM GÜNLERİNDE Komşular bir birisine, Vara bayram günlerinde. Açılan dil yarasını, Sara bayram günlerinde. Bayram günü arzusunu, Unutsunlar sızısını, Dertli anam kuzusunu, Sara bayram günlerinde. ALYANSOĞLU şiir düzdü, Düzdükçe göz yaşı süzdü, Kıbrıs’a bir tebrik yazdı, Vara bayram günlerinde. |
|
|